MilunkaSavic.jpg Milunka Savić sa ordenom Lični podaci Datum rođenja 1890. Mesto rođenja Koprivnica kod Raška (State Flag of Serbia (1882-1918).svg Kraljevina Srbija) Datum smrti 5. oktobar 1973. Mesto smrti Beograd (Zastava Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije SFRJ) Vojska Vojska Srbije Godine služenja 1912 - 1918. Najviši čin Narednik Bitke i ratovi Bregalnička bitka Opsada Skadra Kolubarska bitka ...
Milunka Savić bila je narednik u Drugom puku i srpska heroina Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata. Ranjavana je u borbama devet puta. Biografija
Rođena 1890. (ili 1892, kako piše u njenoj članskoj karti udruženja rezervnih vojnih starešina) godine u selu Koprivnica kod Raške, Milunka Savić se u balkanskim ratovima 1912. i 1913. godine borila kao dobrovoljac, preobučena u muškarca. Njen anatomski pol je otkriven od strane bolničkog osoblja koje je videlo njene rane posle Bregalničke bitke, skoro godinu dana posle njenog pristupanja srpskoj vojsci. U Prvom svetskom ratu se naročito istakla kao bombaš u Kolubarskoj bici. Tu je, za višestruko herojstvo, dobila Karađorđevu zvezdu sa mačevima.
Dobila je mnoga, i najviša, odlikovanja, među kojima i dva francuska ordena Legije časti i medalju Miloš Obilić. Jedina je žena u svetu koja je odlikovana francuskim oredenom Ratni krst sa zlatnom palmom.[1]
Nakon Prvog svetskog rata se udala i dobila ćerku nakon čega se preselila u Beograd. Zanemarena i od svih napuštena, penziju je stekla radeći 20 godina kao čistačica u Državnoj hipotekarnoj banci. Ipak, odbila je ponudu da se preseli u Francusku i da dobija francusku vojnu penziju. Umesto toga, ona će izabrati da živi u Beogradu, ali ljudi su brzo zaboravili njene zasluge. Za sve to vreme, Milunka je iškolovala tridesetoro dece koju je dovodila sa sela i izvodila na pravi put.
Za vreme Drugog svetskog rata, Milunka je držala malu bolnicu na Voždovcu u kojoj je lečila partizanske i četničke ranjenike. Godine 1943. bolnica je otkrivena a Milunka Savić je uhapšena. Bila je zatvorena u logoru na Banjici gde je provela šest meseci iščekujući streljanje. Kada je jedan nemački oficir pregledavao spiskove predviđenih za streljanje naišao je i na ime Milunke Savić. Pitao je da li je to čuvena heroina iz Prvog svetskog rata i naredio da je puste. Milunka je puštena i nisu je uznemiravali da kraja rata. Nakon rata, komunistička vlast joj 1945. dodeljuje penziju. Starost provodi u svojoj kući na Voždovcu, u društvu unuka i u redovnim susretima sa vojnim veteranima, na koja je odlazila u srpskoj uniformi i sa ordenjem. Nakon prodaje kuće, 1972. godine dodeljen joj je mali stan u naselju Braće Jerković, na 4. spratu u zgradi bez lifta. Posle tri šloga, umire u tom stanu 5. oktobra 1973. godine.
Sahranjena je na Novom groblju, u Beogradu. Na njenoj bivšoj kući na Voždovcu, danas Ulica Milunke Savić, postavljena je spomen-ploča.[